Pozostawanie kierowcy przy stojącym autokarze może być traktowane jako czas pracy lub jako okres dyżuru. Czy wiesz, jak kwalifikować te okresy w zależności od sytuacji?
Czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy jest dla kierowcy czasem pracy. Do czasu pracy nie zalicza się jednakże:
- czasu dyżuru, jeżeli podczas dyżuru kierowca nie wykonywał pracy,
- nieusprawiedliwionych postojów w czasie prowadzenia pojazdu,
- dobowego nieprzerwanego odpoczynku,
- przerwy w pracy, wynikającej z przerywanego systemu czasu pracy.
Kiedy czas oczekiwania jest dyżurem, a kiedy nie?
Załóżmy, że Twój kierowca wykonuje usługę przewozową autokarem. Wyjeżdża z miejscowości A i jedzie do miejscowości B 4 godziny. W miejscowości B przez 8 godzin ma postój, podczas którego pasażerowie zwiedzają miasto, przy czym przed wyjazdem czas ten nie jest ściśle określony, w zależności od potrzeb klienta może ulec zmianie. W czasie postoju kierowca musi być obecny przy autokarze. Następnie jedzie z miejscowości B do C - co oznacza, że przez kolejne 2 godziny prowadzi.
Czy czas postoju można zaliczyć do czasu dyżuru?
Aby ocenić tę sytuację, trzeba zacząć od tego, jak pracownik miał na dany dzień zaplanowany czas pracy w harmonogramie czasu pracy. Kierowca pracował od 8.00 do 22.00: 8.00-12.00 - czas jazdy, 12.00-20.00 - czas oczekiwania, 20.00-22.00 - czas jazdy. Jeśli jest zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy i miał pracować od 8.00 do 16.00, to 4 pierwsze godziny czasu oczekiwania trzeba mu zaliczyć do czasu pracy (przypadają bowiem w rozkładzie czasu pracy, a nie poza nim), natomiast 4 kolejne - do czasu dyżuru (ponieważ znalazły się poza rozkładem czasu pracy, a taka właśnie jest definicja dyżuru).
Jeśli zaś kierowca zatrudniony jest w równoważnym systemie czasu pracy i w danym dniu miał pracować od 8.00 do 18.00, to 6 pierwszych godzin oczekiwania należy zaliczyć do czasu pracy (przypadały bowiem w harmonogramowym czasie pracy), a 2 ostatnie - do czasu dyżuru (były poza harmonogramem). A zatem to, czy czas oczekiwania trzeba zaliczyć do czasu pracy czy też do czasu dyżuru, zależy od tego, czy przypadał poza harmonogramowymi godzinami pracy pracownika w tym dniu czy też w tych godzinach.
Tego okresu w żadnym wypadku nie można zaliczyć do czasu odpoczynku (pierwszej części odpoczynku dzielonego na mocy art. 4 pkt g rozporządzenia 561/2006), gdyż pracownik podczas tych 8 godzin nie mógł swobodnie dysponować swoim czasem. Musiał przebywać w pobliżu autokaru.
§ Podstawa prawna
- Ustawa z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. z 2004 r. nr 92, poz. 879 ze zm.).
- Ustawa z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
Monika Wacikowska
stały autor artykułów w "Poradniku Przewoźnika" i "Kierowcy w firmie"
prawnik, wspólnik w firmie doradczej Przyjazne Kadry sp. j., były pracownik Departamentu
Prawnego GIP specjalizujący się w dziedzinie czasu pracy kierowców
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz