Jak obniżyć dietę zagraniczną do wysokości diety krajowej?

Dietę zagraniczną wolno zmniejszyć do wysokości diety przysługującej z tytułu podróży na terenie kraju. Jak jednak to zrobić, żeby nie złamać przepisów?

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy dietę zagraniczną wolno zmniejszyć do wysokości diety przysługującej z tytułu podróży na terenie kraju. Należy jednak pamiętać, że może to nastąpić wyłącznie na podstawie aktów wewnątrzzakładowych (np. układu zbiorowego pracy lub regulaminu pracy) albo postanowień zawartych w umowie o pracę (jeżeli u pracodawcy nie funkcjonują wyżej wymienione przepisy wewnątrzzakładowe).

Uwaga!
Ustne poinformowanie pracownika o zmniejszeniu diety zagranicznej jest nieważne.

Jak bardzo można obniżyć wysokość diety?
Wysokości diety krajowej nie można obniżyć, nawet w przepisach wewnątrzzakładowych. Pracownik odbywający zagraniczną podróż służbową powinien zatem otrzymać co najmniej dietę w wysokości diety krajowej, ale pod warunkiem że obniżenie zostało dokonane w sposób zgodny z przepisami prawa pracy.

Jeżeli pracodawca diety nie obniżył lub zrobił to niezgodnie z przepisami, wówczas obowiązują stawki określone dla podróży zagranicznych, przewidziane w ogólnokrajowych przepisach dotyczących podróży służbowych pracowników sfery budżetowej.

Dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki, a jej wysokość oblicza się według następujących zasad:
1) za każdą dobę podróży przysługuje dieta w pełnej wysokości;
2) za niepełną dobę podróży:
– do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety,
– od 8 do 12 godzin – przysługuje 1/2 diety,
– powyżej 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Ile powinna wynosić dieta, gdy pracownik ma zapewnione wyżywienie?
Natomiast gdy pracownik otrzymuje za granicą bezpłatne całodzienne wyżywienie lub kiedy wyżywienie opłacone jest w cenie karty okrętowej (promowej), przysługuje mu 25% diety ustalonej we wcześniej wskazany sposób.

Pracownikowi, który za granicą ma zapewnione częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednio na:
- śniadanie – 15% diety,
- obiad – 30% diety,
- kolację – 30% diety,
- inne wydatki – 25% diety.

Jeżeli pracownik otrzymuje za granicą ekwiwalent pieniężny na wyżywienie, wówczas nie ma prawa do diety. Tylko w przypadku gdy ten ekwiwalent jest niższy od diety, pracownikowi przysługuje wyrównanie do wysokości należnej diety.

Podstawa prawna
- Artykuł 775 § 4 Kodeksu pracy.
- § 4, § 5 rozporządzenia MIPS z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami
kraju (Dz.U. z 2002 r. nr 236, poz. 1991 ze zm.).
- Rozporządzenie MPiPS z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. nr 236, poz. 1990 ze zm.).

Beata Naróg, prawnik, specjalista z zakresu prawa pracy