Czas pracy kierowców i dokumenty przy przewozach żywności

Jakie dokumenty i jakie reguły związane z czasem pracy kierowców obowiązują Cię, w przypadku gdy przewozisz artykuły spożywcze?

Jeśli wykonujesz transport drogowy rzeczy, czyli zarobkowy przewóz towarów, pojazdem lub zespołem pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, musisz, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym , posiadać licencję. W krajowym transporcie drogowym jest to uprawnienie uzyskiwane we właściwym miejscowo starostwie. Gdy będziesz wykonywał przewozy, musisz zawsze mieć w pojeździe wypis z posiadanej licencji.

 

Jakie przepisy regulują czas pracy kierowcy oraz obowiązek posiadania dokumentacji przewozowej podczas międzynarodowych przewozów regularnych osób na trasie nieprzekraczającej 50 km? Na przykład w jaki sposób BAG skontroluje polskiego przewoźnika lub ITD niemieckiego przewoźnika? Tego dowiesz się z artykułu "Międzynarodowe przewozy regularne osób na trasie nieprzekraczającej 50 km", który opublikujemy w aktualizacji 71 "Poradnika Przewoźnika " .

 

Czas pracy kierowców

Dla kierowców wykonujących przewozy artykułów spożywczych pojazdami o DMC ponad 3,5 t nie ma żadnych szczególnych przepisów o czasie pracy w odniesieniu do długości trasy. Oznacza to, że transport tych artykułów nawet na krótkich, nieprzekraczających 50 km odcinkach podlega wszystkim ograniczeniom wynikającym z przepisów rozporządzenia WE nr 561/2006 .

Najistotniejsze z tych norm stanowią, że:

 

• dzienny okres prowadzenia pojazdu, czyli czas prowadzenia od zakończenia poprzedniego odpoczynku dziennego lub tygodniowego do rozpoczęcia kolejnego takiego odpoczynku, może wynosić do 9 godzin. Nie więcej niż 2-krotnie w każdym tygodniu wolno go przedłużyć do maksymalnie 10 godzin;

• tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 56 godzin, natomiast łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni nie powinien wynosić więcej niż 90 godzin;

• po okresie prowadzenia pojazdu trwającym 4,5 godziny kierowca musi odebrać przerwę w wymiarze co najmniej 45 minut. Można ją podzielić na dwie części: przerwę o długości co najmniej 15 minut, po której nastąpi przerwa minimum 30-minutowa;

• w ciągu 24 godzin od rozpoczęcia jazdy kierowca musi mieć 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Trzy razy w każdym tygodniu odpoczynek ten można skrócić do 9 godzin. Skrócenie nie wymaga rekompensaty. W dniu, kiedy odpoczynek nie został skrócony, może być podzielony na 2 części: pierwszą w wymiarze co najmniej 3 godzin i drugą - minimum 9 godzin (czyli w sumie 12 godzin). Taki podzielony odpoczynek jest traktowany na równi z odpoczynkiem 11-godzinnym;

• w ciągu dwóch kolejnych tygodni kierowca musi wykorzystać co najmniej: dwa regularne tygodniowe okresy odpoczynku (po 45 kolejnych godzin) lub jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku (45 godzin) i jeden skrócony tygodniowy okres odpoczynku (24 godziny). Skrócenie to należy jednak skompensować równoważnym odpoczynkiem wykorzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po danym tygodniu. Tygodniowy okres odpoczynku rozpoczyna się nie później niż po zakończeniu sześciu 24-godzinnych okresów, licząc od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku.

 

Na przewozy wykonywane pojazdami lub zespołami pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t nie trzeba uzyskiwać licencji. Są one również wyłączone z obowiązku instalacji tachografu oraz przestrzegania norm w zakresie czasu jazdy oraz obowiązkowych przerw i odpoczynków.

Podstawa prawna

 

• Artykuł 3 ust. 1 pkt 2 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity: Dz.U. z 2007 r. nr 125, poz. 874 ze zm.).
• Artykuł 2 ust. 1 lit. a oraz art. 6, 7 i 8 rozporządzenia WE nr 561/2006 z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.Urz. UE l.102 z 11 kwietnia 2006 r.).

Piotr Kowalski
specjalista z zakresu transportu drogowego